Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/33562 Esas 2016/1852 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/33562
Karar No: 2016/1852
Karar Tarihi: 08.02.2016

Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/33562 Esas 2016/1852 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tehdit ve yaralama suçlarından mahkumiyet hükmü verilen bir dava hakkında temyiz başvurusunu incelemiştir. Temyiz isteği reddedilmediği için dosya üzerinden inceleme yapılmıştır. Dosya incelendiğinde, sanığın suçları işlediği ve bu suçların kanuna uygun şekilde yargılandığı sonucuna varılmıştır. Ancak, tekerrüre esas alınan ilamın yanlış gösterilmesi sebebiyle kararda düzeltme gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle kararın bir bölümü düzeltilerek onanmıştır. Kararda TCK’nın 58. maddesi de değinilmiş, bu madde ile tekerrür hükümleri açıklanmıştır.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesi: Mahkumiyetin hukuki sonuçlarına ilişkin hükümleri açıklar.
- TCK'nın 58. maddesi: Tekerrür hükümlerini açıklar.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz isteği reddedilmediği durumlarda dosya üzerinden inceleme yapılmasını düzenler.
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi: Mahkeme kararlarının temyiz edilebilirlik kapsamını belirleyen hükümleri açıklar.

4. Ceza Dairesi 2013/33562 E. , 2016/1852 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve temyiz kapsamının sadece tehdit ve yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine ilişkin olduğu, hakaret suçundan ek kararla verilen düşme kararının temyize konu olmadığı tespit edilerek dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, tekerrüre esas alınan ilamın yanlış gösterilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, hükümlerde, “... Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2008/46 Esas nolu ilamı yerine 2008/346 Esas nolu ilamının tekerrüre esas alınması” biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.