Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27092 Esas 2016/1843 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/27092
Karar No: 2016/1843
Karar Tarihi: 08.02.2016

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27092 Esas 2016/1843 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir'in kapatılan 17. Sulh Ceza Mahkemesi'nde 2011 yılında gerçekleşen bir tehdit ve hakaret suçu davasıyla ilgili mahkeme kararı incelendi. Temyiz isteği reddedildi ve hükmün onanması kararlaştırıldı. Ancak hakaret suçuna ilişkin olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 129. maddesi uyarınca ceza verilmemesi gerektiği göz ardı edilerek \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" karar verilmişti. Bu nedenle temyiz edilen kararın bu kısmı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4. maddesi gereği \"ceza verilmesine yer olmadığına\" dair şekilde düzeltildi. Kanun maddeleri olarak Türk Ceza Kanunu'nun 129. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4. maddesi bahsedilmektedir.

4. Ceza Dairesi 2015/27092 E. , 2016/1843 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4-2012/12250
MAHKEMESİ : İzmir (Kapatılan) 17. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/10/2011
NUMARASI : 2011/637 (E) ve 2011/1263 (K)
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Tehdit eylemine ve yükletilen suça yönelik katılan M.. K.. vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 129. maddesinin uygulanması halinde, 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ceza vermekten vazgeçilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan M.. K.. vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin "5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" şeklinde değiştirilmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.