Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/22693 Esas 2011/21578 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Mahkemece davalı kadın daha ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiştir. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davacı kocanın eşine hakaret edip, şiddet uyguladığı, birlik görevlerini yerine getirmediği, davalı kadının ise eşine hakaret ettiği, güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu sabit olmuştur.Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri gerekirken davalı kadının daha ağır kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de karar sonucu itibarıyla doğru olduğundan davalının bu yöne ilişkin itirazının reddi ile hükmün boşanmaya ilişkin kısmının kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanması gerekmiş, davalının bu yön ve aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1) geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
3-Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK.m.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davalı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen nedenlerle tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan yönlerden yukarıda l. bentte gösterilen nedenle boşanma kararının gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, oybirliğiyle karar verildi. 12.12.2011 (Pzt.)