MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanığın, temyiz dilekçesinde psikolojik rahatsızlığı olduğunu belirterek bunu belgeleyen doktor raporu eklediği anlaşılmakla; sanığın suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği ve buna bağlı olarak ceza sorumluluğunu kaldıracak veya azaltacak şekilde akıl hastası olup olmadığına ilişkin 5237 sayılı TCK.nın 32. maddesi uyarınca Adli Tıp veya Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinden rapor alınıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre de;
1-Sanığın, polis memurlarına yönelik gerçekleştirdiği tehdit eyleminin TCK.nın 265. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunun unsuru olmasına rağmen ve TCK.nın 265. maddesi uyarınca hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında, ayrıca tehdit suçundan da hüküm kurulması,
2-Suçun işlendiği emniyet aracının nezaretinin aleni yer olmadığı gözetilmeden, TCK.nın 125/4. maddesinin uygulanması suretiyle hakkında fazladan ceza tayini,
3-Sanığın aynı kasıt altında aynı zaman diliminde devam eden ve hukuki anlamda tek eylem sayılan mala zarar verme hareketlerine ilişkin mahkumiyet hükmü kurulmakla yetinilmesi gerekirken, sanığın eyleminin suçun konusu yönünden ikiye bölünerek hem beraat hem de mahkumiyet kararı verilmek suretiyle hükümde çelişkiye düşülmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.