2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na aykırı davranmak eyleminden dolayı kabahatli ... hakkında Odunpazarı İlçe Jandarma Komutanlığının 18/05/2015 tarihli ve GY 663603 sayılı idari para cezası karar tutanağı ile uygulanan 1.003,00 Türk lirası ve iki kez 189,00 Türk lirası idari para cezalarına yönelik başvurunun kısmen kabulüne 2918 sayılı Kanun’un 44/1-b maddesine aykırılıktan tanzim edilen 189,00 Türk lirası idari para cezasının iptaline, diğer kısımlara yönelik itirazın reddine dair Eskişehir 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 10/01/2017 tarihli ve 2015/2284 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 18/04/2019 gün ve 108 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/04/2019 gün ve KYB-2019-41994 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Eskişehir 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 10/01/2017 tarihli kararının idarî para cezalarının miktarı itibariyle kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla, mercii Eskişehir 2. Sulh Ceza Hakimliğince verilen 03/02/2017 tarihli ve 2017/680 değişik iş sayılı kararın hukukî değerden yoksun olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, olay tarihinde kullandığı ... plakalı aracın başka bir bir araçla çarpışması suretiyle meydan gelen trafik kazası sonrasında kabahatli ... hakkında 2918 sayılı Kanun’un 48/5 ve 81/1-d maddelerine göre verilen idari para cezalarına yönelik itirazın reddine karar verilmiş ise de; aynı olay nedeniyle anılan kabahatli hakkında taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olma suçundan yapılan yargılama sırasında bahse konu aracı arkadaşı ..."un kullandığını iddia etmesi, ..."un da bu hususu doğrulaması ve yargılama sonucunda kabahatli ... hakkında Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2016 tarihli ve 2015/699 esas, 2016/1304 sayılı beraat kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, kabahatlinin başvurusunun kabulüne karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Mahkemece kanun yararına bozma isteminde ileri sürülen nedenler yönünden dosya kapsamında tüm deliller tartışılıp takdir edilmek suretiyle karar verildiği ve delil takdiri yapılarak verilen kararlar aleyhine kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceğinden;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 15/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.