11. Hukuk Dairesi 2018/4664 E. , 2019/6003 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 16/02/2016 tarih ve 2015/218-2016/17 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından ithal edilirken gümrük muhafaza memurlarınca ele geçen taklit ürünlerin müvekkili marka hakkına tecavüz oluşturduğunu ileri sürerek tecavüzün önlenmesine, ürünlere tedbiren el konulmasına, şimdilik 500,00 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Dairemizin bozma ilamına uyan mahkemece, davacı vekilinin talebinin 500,00 TL olduğu ve Borçlar Kanunu hükümleri uyarınca belirlenen miktarın da olayın oluşuna uygun olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabul kısmen reddine, davalının tescilli markaya tecavüzünün tespit ve men"ine, fiillerin durdurulmasına, tecavüze konu ürünler üzerindeki markaların silinmesine, silinemediği takdirde masrafı davalıdan alınmak suretiyle imhasına, 1.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 01/06/2007 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, 500,00 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 01/06/2007 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, maddi tazminata ilişkin olarak fazlaya dair hakların saklı tutulmasına, itibar tazminat talebinin temyiz incelemesi dışında kalmış olması nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 66,57 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
