Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4989 Esas 2020/2348 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nın 157/1, 62, 50/1-a, 52/2 ve 51/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı üzerine, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın katılanın kredi alma konusunda herhangi bir yasal engeli bulunmadığı halde banka görevlileri ile irtibata geçerek katılana kredi açılmasını sağlayabileceğini beyan etmesi üzerine katılanın ...Bankası ...Şubesine 10.000 TL. kredi başvurusunda bulunup işlemlerin tamamlanıp katılanın ilgili bankadan 10.000 TL parayı aldıktan sonra sanığın katılandan yapmış olduğu aracılık hizmeti için 3.300 TL para aldığı, katılanın durumdan şüphelenerek ilgili banka şubesine gidip olayı anlattığında kendisinin kredi alma konusunda herhangi bir yasal engelinin bulunmadığını öğrenip dolandırıldığını fark ettiğinin iddia edildiği olayda; sanığın aşamalardaki savunmasında; hakkında beraat hükmü verilen temyiz dışı sanık ...’in kendisini arayarak arkadaşının kız kardeşi olduğunu söylediği katılan ..."e yardımcı olması hususundaki isteği üzerine katılan ... ile birlikte bankaya gidip kredi talep işlemlerini yaptıklarını, bankadan haber vereceklerini söylemeleri üzerine birlikte bankadan ayrıldıklarını, öğleden sonra katılanın kendisini tekrar arayıp bankadan aradıklarını bir şey söylediklerini ancak ne söylediklerini anlamadığını, tekrar birlikte gidebilir miyiz dediğini, kendisinin de kabul ederek birlikte tekrar bankaya gittiklerini, banka görevlisi krediniz kabul edildi deyip işlemleri tamamlamaya başladığında kendisinin yapacağı başka işlem kalmadığından bankadan ayrılıp, işine gittiğini, katılandan para almadığına ilişkin savunması, katılan beyanı, tanık ifadesi, çekilen kredinin katılana ödeme yapılması hususu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın inkara yönelik savunmasının aksine üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla; sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.