Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2011/9224 Esas 2011/21163 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/9224
Karar No: 2011/21163

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2011/9224 Esas 2011/21163 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma sonrası çocukların velayeti annede olan davacı, bir mektup yazarak çocukları göndermeme isteğinde bulunduğu için, ortak çocuklardan biri babasının yanında kalmış ve diğeri de bir süre babasının yanında kalmıştır. Davalı annenin velayet görevini yeterince yerine getirmediği tespit edilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 183. ve 349. maddelerine göre davacının lehine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle temyiz edilen hükmün bozulması ve kararın düzeltilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
-Türk Medeni Kanunu'nun 183. maddesi: Velâyet, ana ve babanın ortak haklarından olup, bütünüyle veya bölümler hâlinde bunlardan birine veya üçüncü bir şahsa ait olabilir.
-Türk Medeni Kanunu'nun 349. maddesi: Ana veya babanın, velâyeti kendisine verilen çocuğa kötü muamelesinde veya kötü örnek oluşturmasında bulunmasında veya velayet değişikliği hallerinin oluşumunda velayeti veren hakim, velayet hakkını geri alarak onu geçici olarak veya tamamen kendisi, diğer ana veya babaya veya üçüncü bir şahsa verebilir, hatta çocuğun bakımının yararına göre kamunun bakımına bırakabilir.

2. Hukuk Dairesi 2011/9224 E. , 2011/21163 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Eskişehir 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :22.02.2011
NUMARASI :Esas no:2010/622 Karar no:2011/180

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Toplanan delillerden; boşanma ile velayet kendisine bırakılan davalının, 2010 yılı Şubat ayında davacıya hitaben "10 yıldır ben bakıyorum. Biraz da sen bak. Tatilden sonra kızları gönderme" diyerek çocukları istemediğine dair mektup yazarak, velayeti tarafına verilen ortak çocukları baba yanına gönderdiği, çocuklardan S. S.’nın 2010 yılı Temmuz ayına kadar, M. S.’nın ise halen baba yanında kaldığı anlaşılmaktadır. Davalı annenin velayet görevini yerine getirmede gerekli özeni göstermediği sabittir. Türk Medeni Kanununun 183 ve 349.maddesi koşulları oluşmuştur. Gerçekleşen bu durum karşısında davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.07.12.2011 (Çrş.)