Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/20544 Esas 2011/21110 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/20544
Karar No: 2011/21110

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/20544 Esas 2011/21110 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, evliliğin ilk dönemlerinde cinsel sorunlar yaşandığını ve daha sonra cinsel ilişkinin gerçekleştiğini ancak davalı kocanın fiziksel şiddet uyguladığını belirledi. Son olarak da davalı kocanın davacı eşi evden kovup birlikte yaşamaktan kaçındığı anlaşıldı. Bu sebeplerle, dava kabul edilerek boşanmaya karar verildi. Ayrıca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları göz önünde bulundurularak davacı kadına tedbir nafakası ödenmesi gerektiği, ancak mahkemenin bu konuda yeterli karar vermediği belirtildi. Mahkeme kararı, Türk Medeni Kanunu'nun 166/1, 185/3, 186/3, 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267 ve 215. maddelerine göre değerlendirilerek bozuldu.

2. Hukuk Dairesi 2010/20544 E. , 2011/21110 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Erdemli 1. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :06.05.2010
NUMARASI :Esas no:2009/373 Karar no:2010/229

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Toplanan delillerden, evliliğin ilk dönemlerinde taraflar arasında cinsel ilişkinin gerçekleştirilememesi nedeniyle sorunlar oluştuğu, daha sonra cinsel ilişkinin gerçekleştirildiği, davalı kocanın davacı eşine fiziksel şiddete başvurduğu, ancak evlilik birliğinin devam ettirildiği; en son olarak da davalı kocanın davacı eşini evden kovup birlikte yaşamaktan kaçındığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, davalı kocanın kusuruyla evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı, Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde düzenlenen boşanma koşullarının gerçekleşmiş olduğu anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenlerle, davanın kabulüyle boşanmaya karar verilecek yerde; yetersiz gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi isabetsiz olup; bozmayı gerektirmiştir.
2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1) geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.06.12.2011 (Salı)