15. Ceza Dairesi Esas No: 2019/16050 Karar No: 2020/2341 Karar Tarihi: 19.02.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/16050 Esas 2020/2341 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, dolandırıcılık suçundan TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 53. maddelerine göre mahkum edildi. Sanık, hükümden memnun olmayarak temyiz talebinde bulundu. Ancak, temyiz istemi reddedildi çünkü sanık, hükmü bir hafta sonra temyiz etti. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 53; 5320 sayılı Kanunun 8/1; 1412 sayılı CMUK'nın 311, 310/1, ve 317. Maddeleri.
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanığın 18/02/2019 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından, İzmir 30. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 22/02/2019 tarihli ek kararı ve İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06/03/2019 tarihli ek kararı kararı yok sayılarak yapılan incelemede; Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığa 20/07/2016 tarihinde bizzat tebliğ edildiği, sanığın bu hükmü 1412 sayılı CMUK"nın 310/1 maddesinde belirlenen bir haftalık süre geçtikten sonra 18/02/2019 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 19.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.