Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2669 Esas 2019/10834 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2669
Karar No: 2019/10834
Karar Tarihi: 20.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2669 Esas 2019/10834 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın eşi ile katılanın kız kardeşi arasında yaşanan bir olayda, sanığın saksıyı atmak suretiyle katılanı yaraladığı belirtilmiştir. Ancak katılanın beyanları ve adli rapor karşısında olayın bir meşru müdafaa kapsamında gerçekleştiği düşünülmüş ve sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak yapılan temyiz sonucunda, sanığın eyleminin meşru müdafaa sınırları içinde kaldığı kabul edilerek, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, CMK'nin 223/3-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın bozulması gereklidir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca bu kararın 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun şekilde bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri; TCK'nin 25/1. maddesi, CMK'nin 223/2-d maddesi ve CMK'nin 223/3-c maddesi olarak belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/2669 E. , 2019/10834 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Sanığın eşi ile katılanın kız kardeşi arasında evlilik dışı ilişki olduğu, sanığın bu konuyu katılanın, anne ve babası ile konuşmak için katılanın da yaşadığı eve gittiği, sanığın kapıyı çalması üzerine, katılanın açtığı ve sanığın saksıyı atmak sureti ile katılanın adli rapora göre "Başın frontal bölgesinde dokunmakla hassasiyet, ödem, sırtta sağ skapula altında hafif hassasiyet" oluşacak şekilde yaraladığı olayda, katılanın aşamalardaki sanığın kendisine saksı fırlattığı ve kafasına isabet ettiği yönündeki istikrarlı beyanları ve bu beyanı doğrulayan adli rapor içeriği ile sanığın tevilli ikrarı karşısında, sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği gözetilmeden, eylemin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nin 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, CMK"nin 223/3-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 20.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.