Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4196 Esas 2019/5796 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4196
Karar No: 2019/5796
Karar Tarihi: 10.10.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4196 Esas 2019/5796 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 432. maddesi uyarınca zorunlu yatış kararı istemine ilişkindir. Kısıtlı adayın adresi farklı mahkemeler tarafından farklı belirtilmesi nedeniyle dosyada son karar verilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 433/1. maddesi gereğince, yerleştirme veya alıkoymaya karar verme yetkisi ilgilinin yerleşim yeri veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde bulunduğu yer vesayet makamına aittir. Uyuşmazlığın, ilk olarak intikal ettiği mahkeme olan Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir. Bu sebeple, 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince, Sulh Hukuk Mahkemesinin yargı yeri olarak belirlenmesine karar verilmiştir.
5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi, bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğunu söylemektedir.
Türk Medeni Kanunu'nun 432 vd. maddeleri, koruma amacıyla özgürlüğün kısıtlanmasına karar verilmesinde önemli olan en seri şekilde karar vermenin gerekliliğini düzenlemektedir.

20. Hukuk Dairesi 2019/4196 E. , 2019/5796 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ...Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 432. maddesi uyarınca zorunlu yatış kararı istemine ilişkindir.
....Mahkemesince kısıtlı adayının yerleşim yeri adresinin “... olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
....Mahkemesi"nce kısıtlı adayının MERNİS adresinin “....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
....Mahkemesince kısıtlı adayının yerleşim yeri adresinin “... olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 433/1. maddesine göre, “Yerleştirme veya alıkoymaya karar verme yetkisi, ilgilinin yerleşim yeri veya gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde bulunduğu yer vesayet makamına aittir.”
Türk Medeni Kanununun 432 vd. maddelerinde düzenlenen koruma amacıyla özgürlüğün kısıtlanmasına karar verilmesinde önemli olan en seri şekilde karar vermek olduğundan, uyuşmazlığın, ilk olarak intikal ettiği mahkeme olan ...Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ... Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 10/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.