22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/3797 Karar No: 2015/4627 Karar Tarihi: 30.09.2015
Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3797 Esas 2015/4627 Karar Sayılı İlamı
22. Ceza Dairesi 2015/3797 E. , 2015/4627 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 8.fıkrasında "...Bu süre içinde bir yıldan fazla olmamak üzere mahkemenin belirleyeceği süreyle, sanığın denetimli serbestlik tedbiri olarak; a) Bir meslek veya sanat sahibi olmaması halinde, meslek veya sanat sahibi olmasını sağlamak amacıyla bir eğitim programına devam etmesine, b) Bir meslek veya sanat sahibi olması halinde, bir kamu kurumunda veya özel olarak aynı meslek veya sanatı icra eden bir başkasının gözetimi altında ücret karşılığında çalıştırılmasına, c) Belli yerlere gitmekten yasaklanmasına, belli yerlere devam etmek hususunda yükümlü kılınmasına ya da takdir edilecek başka yükümlülüğü yerine getirmesine karar verilebilir." denmektedir. Böylelikle yasa koyucunun hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinde, sanık hakkında uygulanabilecek denetimli serbestlik tedbirlerini seçenekler sunarak belirttiği, "c" bedinde "ya da" ibaresiyle mahkemeye yine bu tedbirler dışında sanığın başka yükümlülüğü yerine getirmesi hususunda da takdir hakkı verildiği, ancak anılan fıkrada hiçbir suretle sanığın birden fazla yükümlülüğü yerine getirebileceği hususuna yer verilmediği ancak, 03/12/2008 gün ve 2008/1292-1165 sayılı kararda, sanık hakkında denetim süresi içinde birden fazla yükümlülük kararı verilmesinin kanun koyucunun amacına uygun düşmediği gözetilmeden, belirlenen bu yükümlülüklerden birine uymadığı gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 30/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.