Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/20866 Esas 2011/20837 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/20866
Karar No: 2011/20837

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/20866 Esas 2011/20837 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Uşak Aile Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen boşanma ve nafaka davalarına ilişkin karar incelenmiştir. Davalının eşinin doğum yaparken arayıp sormaması boşanma sebebi olarak kabul edilmiştir. Davacı kadın yararına manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği hükmedilmiştir. Yoksulluk nafakası isteği reddedilmiş, ancak davacının çalıştığı işyerinden aylık ücreti sorulmadan hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. Kararın bozulmasına ve davalıya harç yüklenmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Medeni Kanun'un 166. maddesi: Boşanma sebepleri
- Medeni Kanun'un 174. maddesi: Manevi tazminat
- Medeni Kanun'un 175. maddesi: Eşler arasında ekonomik güç farkının nafaka hakkı doğurabileceği

2. Hukuk Dairesi 2010/20866 E. , 2011/20837 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Uşak Aile Mahkemesi
TARİHİ :3.3.2010
NUMARASI :Esas no:2009/234 Karar no:2010/185

Taraflar arasındaki boşanma ve nafaka davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalının, baba evinde iken doğum yapan eşini arayıp sormadığı, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Mahkemece kocanın bu davranışı da diğer sebeplerle birlikte boşanma sebebi kabul edilmiştir. Kocanın gerçekleşen bu davranışı, kadının kişilik haklarını zedeleyici niteliktedir. O halde boşanmada kusuru bulunmayan davacı kadın yararına tarafların ekonomik ve sosyal durumlarına göre uygun miktarda manevi tazminat takdiri gerekirken isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
3-Mahkemece "davacının dava açıldıktan sonra düzenli gelir getiren bir işe girdiği" gerekçesiyle yoksulluk nafakası isteği reddedilmiş, bu sonuca davacının 3.3.2010 tarihli oturumdaki beyanından ulaşılmıştır. Davacı sözü edilen beyanında "18 Şubat 2010 tarihinde asgari ücretle T. İ. adlı iş yerinde işe başladığını, deneme süresinde olduğunu" söylemiştir. Davacının çalıştığı işyerinden işe kabul edilip edilmediğinin ve aylık ücretinin sorulup, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yoksulluk nafakası hakkında eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 73.90 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.12.2011 (Pzt.)