Hırsızlık - mala zararverme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4705 Esas 2019/6587 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zararverme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Sanık ...’in mahkemece mahkûmiyetine dair verilen 08.01.2014 tarihli hükmü temyiz etmediği halde, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 04.12.2017 tarih, 2015/24628 Esas ve 2017/15090 Karar sayılı ilamı ile lehe bozmanın temyiz etmeyen sanık ...’e da sirayetine karar verilmesi üzerine incelenen hükme ilişkin temyiz isteminde bulunduğu ancak ilk hükmü temyiz etmeyen sanık ...’in sirayet nedeniyle bozma sonrası verilen hükmü temyiz etme hakkı mümkün olmadığından, 1412 sayılı CMUK"nun 325. maddesi gereği lehe bozmadan sirayet nedeniyle yararlanan sanık hakkında, bozma sonrası mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’nin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01/03/2016 tarih, 2015/2-832 Esas ve 2016/102 Karar sayılı kararında da "Mağdur ve katılanın zararı soruşturma aşamasında giderildiğinden ceza adaletinin sağlanması, hak ve nesafet kuralları ve TCK"nun 168. maddesinde belirtilen indirim oranları gözetilerek mahkemece sanıkların cezasının 1/2 oranından daha fazla olmak koşuluyla indirilmesi gerekirken, 1/2 oranında indirim yapılması isabetsizdir.” belirtildiği üzere soruşturma aşamasında yapılan kısmi bir iadenin olduğu ve TCK"nun 168/1-4. maddesi uyarınca 1/2"den fazla indirim yapılmasının gerektiği gözetilmeden, mahkemece yazılı şekilde 1/3 oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeninin sanık ...’e teşmiline, 06.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.