Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/22519 Esas 2018/5268 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/22519
Karar No: 2018/5268
Karar Tarihi: 02.05.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/22519 Esas 2018/5268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, konut kredisi kullanırken bankanın kendisinden farklı adlar altında kesintiler yaptığını iddia ederek 2.858,26 TL alacak talep etti. Banka ise kesintilerin sözleşme ve mevzuata uygun olduğunu söyleyerek davanın reddini talep etti. Mahkeme davacının talebini kısmen kabul ederek 1.650,00 TL tahsiline karar verdi. Ancak davacının avukatı karara temyiz başvurusu yaptı. Mahkeme, davacının temyiz dilekçesini reddetti. Kanun maddeleri olarak ise, HUMK'nun 427/2 maddesi ve 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası belirtilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2016/22519 E. , 2018/5268 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile T. Garanti Bankası vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 01/06/2016 gün ve 2016/12-2016/355 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, 23.08.2009 tarihinde davalı bankanın ... şubesinden konut kredisi kullandığını, kredinin kullanımı ve yapılandırılması sırasında kendisinden değişik adlar altında kesintiler yapıldığını ileri sürerek; 2.858,26 TL"nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı banka vekili, kesintilerin sözleşme ve mevzuata uygun olduğunu savunarak; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.650,00 TL7nin tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.080,00 TL."ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacının temyizi, mahkeme kararının redde dair 1.208,26 TL lik kısmına ilişkin olup, bu miktar karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL. yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar bariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.