Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2948 Esas 2019/10829 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2948
Karar No: 2019/10829
Karar Tarihi: 20.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2948 Esas 2019/10829 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanığın yüzüne karşı açıklanan hükümde, temyiz süresinin sanığın yanıltılması nedeniyle bir haftalık süreden sonra yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığın üzerine atılı kasten basit yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle taraflar arasında uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerekmektedir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır. Bu nedenlerle hükümler bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri
- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/2948 E. , 2019/10829 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yüzüne karşı açıklanan hükümde, temyiz süresinin “tebliğ veya tefhim tarihinden itibaren” başlayacağı belirtilerek sanığın yanıltılması nedeniyle bir haftalık süreden sonra yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten basit yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, taraflar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
2) Kabule göre, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.