Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/2119 Esas 2018/5262 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2119
Karar No: 2018/5262
Karar Tarihi: 02.05.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/2119 Esas 2018/5262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, Türkiye İş Bankası A.Ş. ile müşterisi arasındaki 1914,79 TL'lik dosya masrafının iadesine ilişkin bir konudur. Konak Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti kararlarına göre faiz başlangıç tarihleri düzeltilmek istenmektedir. Davacı banka vekili, davanın kabulüne dair verilen kararın tavzihen düzeltilmesine yönelik talebin reddi kararına itiraz ediyor. Ancak, dava değeri 1.599,79 TL olduğu için, HUMK'nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, davacının temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HUMK'nun 427/2 maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000TL'dir.
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi: 01.01.2015 tarihinden itibaren temyiz ile ilgili parasal sınır 2.080.00TL'dir.

13. Hukuk Dairesi 2018/2119 E. , 2018/5262 K.

"İçtihat Metni"

Türkiye İş Bankası A.Ş. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 6. Tüketici Mahkemesinden verilen 05/10/2015 gün ve 2015/703-2015/1352 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Dava, toplam 1914,79 TL dosya masrafının iadesine ilişkin 22.01.2015 tarih 2015/35316,35317,35318,35324 ve 35319 sayılı Konak Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti kararları ile tesis edilen faiz başlangıç tarihlerinin düzeltilmesi isteğine ilişkin olup, davanın kabulüne dair verilen kararın tavzihen düzeltilmesine yönelik talebin reddi kararı davacı banka vekilince temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.’nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080.00TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Bu kapsamda, dosya ele alındığında, tavzihe konu dava değeri 1.599,79 TL olup, bu değerinin karar tarihi itibariyle 2.080.00 TL’yi geçmediği anlaşılmakla; HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.