MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin tazminatlı olarak feshedildiğini, işe iade davası ile bu tazminatlara ek olarak işverence boşta geçen süre ücretleri ve işe iade edilmeme tazminatı ödendiğini, hak ve alacaklarından bir kısmının tamamen bir kısmınında kısmen ödenmediğini, kıdem ve ihbar tazminatlarına esas ücretlerin gerçek duruma uygun olarak esas alınmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı farkı, boşta geçen süre farkı, işe başlatmama tazminatı farkı ve vergi kesintisi alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının tüm alacaklarının ödendiğini, hesaplamanın doğru yapıldığını, kıdem ve ihbar tazminatı farkı dışındaki alacaklarının 5 yıllık zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalının fesih sırasında yasal ihbar sürelerine uymadığı, davacıya ihbar öneli kullandırmadığı, davacı işçiyle birlikte çok sayıda çalışanı toplu olarak işten çıkarttığı, bu nedenlerle davacının toplu işten çıkarma tazminatı talebine ilişkin yasal şartların oluştuğu, davalının fazladan yasaya aykırı işlemi ile kesinti yaptığı vergi tutarını davacıya ödemesinin yerinde olacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2- Davacı işçi toplu olarak işçi çıkarma sebebiyle ihbar önelinin 20 hafta olduğu ileri sürerek bu yönde TİS’in 13. maddesine dayalı olarak talepte bulunmuştur. Mahkemece istek konusunda karar verilmiştir.
Fesih tarihinde yürürlükte olan TİS’in 13/B maddesinde TİS’de öngörülen toplu işçi çıkışlarında ihbar önelinin 5 yılı aşan kıdemdeki işçiler için 20 hafta olduğu hükmüne yer verilmiştir.
TİS’in diğer hükümlerinde toplu çıkışlara dair bir kurala yer verilmemiş olup bu konuda 4857 sayılı İş Kanunu’nun 29. maddesine göre değerlendirme yapılması gerekmektedir.
İş Kanunu’nun ilgili hükmünde işyerinde çalışan işçi sayısına göre çıkarılan işçi sayısı kıyaslanmak suretiyle “toplu işçi çıkarma” tanımı yapılmış olup dosya içerisinde işyerinde kaç işçinin çalıştığı belirlenememektedir.
Mahkemece işyerinde çalışan işçi sayısı fesih tarihi itibarıyla belirlenmeli, İş Kanunu’nun 29. maddesi kapsamında toplu işçi çıkarılmasının mevcudiyeti halinde TİS’deki kriter gereği arttırılmış ihbar süresine riayet olunarak istek ile ilgili karar verilmelidir.
3- Davacı işçi işçilik alacaklarının işverence ödendiği sırada gelir vergisi oranlarının hatalı olarak uygulandığı için fazla vergi kesildiği iddiası ile haksız kesilen verginin davalı işverenden tahsili talebinde bulunmuştur. Mahkemece vergi sorumlusu olan işverenin hatalı şekilde fazla vergi kesintisi yapması nedeniyle işçiye karşı sorumlu olduğu gerekçesiyle isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Gelir vergisi yükümlüsü işçi olup davalı işveren vergi sorumlusu olarak kaynaktan kesinti yapmak suretiyle kesilen vergiyi ilgili Vergi Dairesine aktarmak durumundadır. Davacı işçinin fazla vergi kesildiği yönündeki iddiasının ilgili Vergi Dairesine iletmesi ve bu yönde gerekli prosedürlerin izlenmesi gerekir. Gelir vergisi kesintilerinin işverenden talebi mümkün olmadığından bu yöndeki isteğin reddi gerekirken yazılı gerekçe ile talebin kabulü hatalıdır.
4- Dosya içinde 2005 yılı Temmuz ve Ağustos aylarına ait bordrolarda yıllık izin ücreti adı altında ödemeler yer almakta olup işçinin imzasını taşımasa da karşılığının bankaya ödenip ödenmediği araştırılmalı sonucuna göre bir karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.