Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/20020 Esas 2011/20591 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/20020
Karar No: 2011/20591

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/20020 Esas 2011/20591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ümraniye 3. Aile Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda verilen hüküm temyiz edilmiştir. Davacının vekalet ücreti yönünden haklı bulunduğu ancak takdir edilmediği, davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu ve tazminatlar için faiz talebinde bulunulmasına rağmen bu isteğin hüküm altına alınmadığı sonucuna varılmıştır. Kararın 1 ve 2/b,c bentlerinde yer alan sebeplerle BOZULMASINA, 2/a bentte yer alan yönlerinin ise ONANMASINA karar verilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddeleri ve Borçlar Kanunu'nun 42 ve 44. maddeleri hakkaniyet ilkesi doğrultusunda takdir edilecek tazminatların miktarını belirlemek için dikkate alınması gereken kanun maddeleridir.

2. Hukuk Dairesi 2010/20020 E. , 2011/20591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ümraniye 3. Aile Mahkemesi
TARİHİ :12.05.2010
NUMARASI :Esas no:2009/291 Karar no:2010/371

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davacı tarafından vekalet ücreti yönünden, davalı tarafından ise tazminatlar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dava kabul edildiği halde; kendisini vekil ile temsil ettiren davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, bu hususun gözetilmemesi usul ve yasaya aykırıdır.
2-Davalının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a) Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
c)Davalı tazminatlar için faiz talebinde de bulunmuştur. Bu istek hakkında olumlu veya olumsuz hüküm kurulmaması da isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1, 2/b,c bentlerinde yazılı sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temize konu yönlerinin ise yukarıda 2/a bentte yazılı sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.01.12.2011 (Per.)