Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/33546 Esas 2016/1480 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/33546
Karar No: 2016/1480
Karar Tarihi: 01.02.2016

Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/33546 Esas 2016/1480 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Yaralama suçu için verilen cezanın temyize uygun olmadığı için reddedildiği, tehdit suçu için ise temyize uygun nedenler bulunmadığından işin esasına geçildiği ifade edilmiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma süreci ve kanıtların eksiksiz sergilendiği, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun'a uygun olduğu belirtilmiştir. Kararda ayrıca, TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca cezanın infazında taksit aralığı gösterilmemiş olması durumunda \"aylık\" aralıkların dikkate alınabileceği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak da 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

4. Ceza Dairesi 2013/33546 E. , 2016/1480 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’in, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 52/4. maddesi uygulanırken, taksit aralığı gösterilmemiş ise de, bu hususun “aylık” aralıklar halinde olacak biçimde infazda dikkate alınması mümkün görüldüğünden, bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 01.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.