MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7 maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25.12.2012 tarih ve 2012/13-1300-1869 sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, sanığın yüzüne karşı verilen hükme ilişkin temyiz süresinin tefhim tarihinden itibaren işlemeye başlaması için kanun yolu bildiriminin kanunun öngördüğü şekilde ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde yapılması gerektiği; somut olayda ise, sanığın yüzüne karşı verilen 23/11/2017 tarihli hükümde başvurulacak kanun yoluna ilişkin bildirimde, “kararın tebliğinden itibaren 7 gün içinde...” ibaresinin kullanılmış olması nedeniyle bildirimin yanıltıcı olduğu, dolayısıyla temyiz süresinin başlangıcının 23/11/2017 tarihi olarak kabulünün mümkün olamayacağı anlaşılmakla; sanığın 19/03/2018 tarihli temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek ve sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan ...’ın bilgisayar tamiri üzerine iş yapan... isimli iş yerini işlettiği, suç tarihinde katılanın iş yerinde bulunmadığı sırada sanığın katılanın iş yerine geldiği, burada katılanın yardımcısı olarak çalışan ..."a, kardeşinin tamir için bıraktığı ...marka bilgisayarı alacağını, otobüse yetişmesi gerektiğini söylediği, ..."ın bilgisayarı bulamadığını belirtmesi üzerine sanığın, kardeşimi alıp geleyim dediği ve iş yerinden ayrıldığı, bir müddet sonra tekrar iş yerine döndüğü ve bilgisayarın... marka olduğunu söylediği, ...’ın da patronu olan katılan ..."ı aradığı, bir şahsın gelip bilgisayarı istediğini katılana ilettiği, katılanın telefonda beklemesini söylediği; ancak telefonu sanığın alarak katılanla görüştüğü ve ...’a telefonda konuştuğu katılanın bilgisayarı alabileceğini söylediğini belirterek, mağdur ..."in tamir için bıraktığı bilgisayar ile başkasına ait adaptörü alarak işyerinden ayrıldığı anlaşılmakla; eylemin TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/282 esas, 2010/447 karar sayılı ilamına konu dolandırıcılık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.