MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53/1-2-3 ve 58/6-7 maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan ..."ın, suç tarihinde ...ili... ilçesi ... Mahallesi, ... Siteleri karşısında bulunan boş arazide tezgah açıp pekmez, kuru üzüm, kayısı ve elma sattığı sırada sanık ..."in katılanın yanına geldiği, kendisinin yurt dışında çalıştığını,..."dan geldiğini söyleyip katılandan toplam 75,00 TL değerinde olan 4 litrelik üzüm pekmezi, 4 kg kuru üzüm, 6 kg kuru kayısı ve 5 kg elma aldığı, karşılığında katılana 500 Euro olduğunu söyleyerek 500 Peru parasını verdiği, bu paranın karşılığının 650,00 TL olduğunu, borcu olan 75 TL"yi düşmesini, 200 TL"yi kendisine vermesini, geriye kalan 375 TL"yi ise köyünde bulunan fakir birisine vermesini istediği, sanığa inanan katılanın parayı Euro sanarak aldığı ve sanığa 200,00 TL verdiği, sanığın satın aldığı malları almak amacıyla aracı ile geleceğini söyleyerek oradan ayrıldığı, ancak geri gelmediği anlaşılmakla; eylemin TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, katılanın zararını gidermek istediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.