MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."ın, asker arkadaşı olan katılanı telefon ile arayarak elinde Osmanlı altını olduğunu ve bunları satmak istediğini söylediği, bunun üzerine katılanın sanıkla buluşmak üzere yanına kardeşi ...’ı da alarak...’ye gittiği, burada sanık ..."ün, katılan üzerinde güven tesis edebilmek için 1 adet gerçek altını numune olarak katılana verdiği, katılanın bu altını kuyumculara gösterip gerçek olduğunu öğrenmesi üzerine sanığın elindeki diğer altınları satın almak amacıyla sanıkla tekrar buluştuğu, sanığın, altınları bulan kişi olduğunu beyan ettiği ve açık kimliği tespit edilemeyen başka bir şahısla katılanı görüştürdüğü, katılanın altınları getirmesi için bu şahsa 19.800 TL para ve 4 adet bileziği verdiği, para ve bilezikleri alan şahsın ise altınları getireceğini söyleyerek katılanın yanından ayrıldığı, ancak geri gelmediği anlaşılmakla; eylemin TCK’nın 157/1. maddelerinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin delil bulunmadığına ve verilen ceza miktarının yüksek olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.