Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7006 Esas 2019/3505 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7006
Karar No: 2019/3505
Karar Tarihi: 04.04.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7006 Esas 2019/3505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendisine ait fotoğrafın bulunduğu başka bir kişinin adına düzenlenmiş sahte nüfus cüzdanını ibraz ederek resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla mahkum edilmiştir. Ancak, belgenin nesnel olarak aldatıcılık yeteneğinin bulunmaması nedeniyle suçun yasal unsurlarının oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, suçun unsurları, hukuksal değerlendirme ve ilgili kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

11. Ceza Dairesi 2017/7006 E. , 2019/3505 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Suç tarihinde sanığın görevlilere üzerinde kendisine ait fotoğraf bulunan ... adına düzenlenmiş sahte nüfus cüzdanını ibraz etmek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 14.10.2003 tarih ve 232-250 sayılı, 09.10.2012 tarih 2011/8-335 Esas 2012/1804 Karar sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık yeteneğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatma yeteneğinin varlığını göstermeyeceği cihetle; dosyada aslı bulunan suça konu nüfus cüzdanı üzerinde heyetimizce yapılan gözlemde,“ belge üzerinde soğuk damganın orjinallerinden şekil olarak farklı ve orjinalinde çok büyük olduğunun” anlaşılması karşısında, suça konu belgenin mevcut haliyle aldatma niteliğinin bulunmadığı, bu nedenle suçun yasal unsurlarının oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.