9. Hukuk Dairesi Esas No: 2009/39101 Karar No: 2012/3410 Karar Tarihi: 13.02.2012
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2009/39101 Esas 2012/3410 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesi istedi. Yerel mahkeme, isteği kısmen kabul etti. Tarafların temyizi sonucu Yargıtay, yıllık izin ücretinin faizi konusunda, işverenin temerrüde düşmesi gerektiği ve en yüksek faiz oranının bankaların mevduat faizleri ile sınırlı olduğunu belirtti. Bu nedenle, izin ücretine yasal faiz uygulanması gerektiği kararını verdi. Kararda, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesi de değinilerek, kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kuralı açıklandı.
9. Hukuk Dairesi 2009/39101 E. , 2012/3410 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Yıllık izin ücreti bakımından uygulanması gereken faiz konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. Ancak, Yasada izin ücreti için kesin bir ödeme günü belirlenmemiştir. İş sözleşmesinin feshedildiği tarihte izin ücreti muaccel olur. Bununla birlikte, faiz başlangıcı bakımından işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir. Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve 4857 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir (Yargıtay 9.HD. 24.10.2008 gün 2007/30158 E, 2008/28418 K.). O halde, izin ücretine yasal faiz uygulanmalıdır. Somut olayda Mahkemece ücret niteliğinde olmayan yıllık ücretli izin alacağına “yasal faiz” mevduata uygulanan en yüksek faizin yürütülmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. SONUÇ: Temyize konu kararın hüküm fıkrasının 5. numaralı bendinin tamamen çıkartılarak, yerine; “ 5– 9.761,98 TL. brüt fazla çalışma ücreti ile 407,72 TL. brüt ulusal bayram-genel tatil ücretinin temerrüt tarihi olan 15.11.2007 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faizleri ile birlikte, 787,50 TL. brüt yıllık ücretli izin alacağının temerrüt tarihi olan 15.11.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine” bendi yazılarak, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin 5.55 TL"nin davacıya arta kalanın davalıya yükletilmesine, 13.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.