Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/23098 Esas 2014/23423 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/23098
Karar No: 2014/23423
Karar Tarihi: 11.11.2014

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/23098 Esas 2014/23423 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2014/23098 E.  ,  2014/23423 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Bursa 1. İş Mahkemesi
    Tarihi : 10.06.2014
    No : 2002/744-2014/350

    Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
    Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
    Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ..tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    Davacı kurum, 07.12.1999 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu yaralanan sigortalıya %16 sürekli iş göremezlik oranına göre bağlanan gelir ve yapılan ödemelerden oluşan kurum zararının rücuan tazmini talep etmiştir.
    Dosya kapsamına göre; sigortalının 31.10.1997 tarihli iş kazası sonucu %4,1; 07.12.1999 tarihli iş kazası sonucu ise %16 sürekli iş göremezlik derecesinin tespit edildiği ve kontrol kaydının bulunmadığı, 01.12.2000 gelire giriş tarihi itibariyle %16 sürekli iş göremezlik derecesine göre gelir bağlandığı, davalı tarafça itiraz edilmesi üzerine, Yüksek Sağlık Kurulunca, sigortalının ilgili sağlık raporlarının temin edilmesi gereğine dair kanaat bildirilerek dosyanın iade edildiği, Adi Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu ve Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’nun, sigortalının 31.10.1997 tarihinde geçirdiği iş kazası neticesinde meydana geldiği bildirilen femur kırığı arızasının araz bırakmadan iyileştiğinin bildirildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu ve Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu raporları itibariyle sigortalının geçirdiği iş kazalarına dayalı oluşan maluliyeti tespit edilemediğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de; yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya yeterli ve elverişli değildir.
    Sürekli iş göremezlik oranının tespitinde izlenecek yol, 506 sayılı Yasanın 109. (5510 sayılı Yasanın 95.) maddesinde hükme bağlanmıştır. Buna göre, Kurum sağlık tesislerince düzenlenen raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınmalı, söz konusu kurul raporlarının Kurumu bağlayacağı, ancak, diğer ilgilileri bağlamayacağı dikkate alınarak, itiraz halinde Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesinden alınacak rapora göre karar verilmeli; Yüksek Sağlık Kurulu Raporu ile, Adli Tıp Kurumu raporu arasında çelişki bulunması halinde ise, Adli Tıp Genel Kurulu"ndan alınacak raporla bu çelişki giderilip, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
    Mahkemece, dava konusu yapılan 07.12.1999 tarihli iş kazası nedeniyle sigortalıya ait tüm sağlık kurulu raporları, tedavi evrakları getirtilip, yukarıda belirtilen esaslar çerçevesinde yapılacak araştırma inceleme sonucuna göre rapor alınmak suretiyle, 07.12.1999 tarihli iş kazasına bağlı olarak sigortalının sürekli iş göremezlik oranının kesin biçimde belirlenmesi; sürekli iş göremezlik oranında değişiklik olduğunun belirtilmesi durumunda, tarihi ile birlikte değişikliğin iyileşme ile mi, yoksa azalma ile mi olduğunun belirlenmesi; sürekli iş göremezlik geliri buna göre tespit edilerek, sonucuna göre karar verilmesi gereğinin gözetilmemiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    O halde, davacı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.