21. Ceza Dairesi Esas No: 2015/13351 Karar No: 2017/1261 Karar Tarihi: 14.03.2017
Mühür bozma - kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/13351 Esas 2017/1261 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mühür bozma suçundan mahkum oldu ve kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı. Mahkeme kararına yapılan itirazda, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararlarının durma kararı niteliğinde olduğu ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmesi gerektiği belirtildi. Mühür bozma suçundan verilen hüküm ise temyiz edilemez bir adli para cezası olarak kesinleşti. İlgili kanun maddeleri; 5237 sayılı TCK'nun 191. maddesi ve 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi. 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi de konuyla ilgilidir.
21. Ceza Dairesi 2015/13351 E. , 2017/1261 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mühür bozma, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak HÜKÜM : Sanık hakkında mühür bozmak suçundan mahkumiyet, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması
I-Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan verilen karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nun 191. maddesinin suç ve karar tarihinde yürürlükte olan 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazlarla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, II-Mühür bozma suçundan verilen karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 3.000,00-TL adli para cezasına dair hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Yasa ile değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 14.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.