Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3934 Esas 2021/919 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3934
Karar No: 2021/919
Karar Tarihi: 26.01.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3934 Esas 2021/919 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü içermektedir. Mala zarar verme suçu kapsamında, doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmayacağı belirtilerek suça sürüklenen çocuk ve sanıkların temyiz istemleri reddedilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından hüküm giyen sanıkların hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilerek, temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hüküm, TCK'nin 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmolunamayacağı gerekçesiyle bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı CMK'nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı

2. Ceza Dairesi 2020/3934 E. , 2021/919 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ve sanıklar müdafiinin temyiz istemlerinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanıklar ..., ..., ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar ..., ..., ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında, TCK"nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.