2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/18635 Karar No: 2019/2639 Karar Tarihi: 13.02.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18635 Esas 2019/2639 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Temyiz istemi incelendiğinde, hükümlü ve başka bir sanık hakkında verilen bozma kararının aynı suçu işleyen hükümlüye sirayet ettirilmesi gerektiği ve bu nedenle hükümlünün hükme karşı temyiz yetkisinin olmadığı sonucuna varıldı. Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilirken TCK'nın 141/1 yerine yanlışlıkla 142/1 maddesi uygulandı. Sanık tarafından iade edilmeyen cep telefonunun polis takibi sonucu ele geçirilmesi nedeniyle sanık hakkında TCK'nın 168/2 maddesi uygulandı. Ancak, uzlaştırma hükümleri ile ilgili yapılan kanun değişikliğine ve kısa süreli hapis cezası ertelenmiş olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmünün uygulanmayacağına dikkat çekilerek, hükmün bozulması gerektiği kararına varıldı. Kararda yer alan kanun maddeleri; TCK'nın 141/1, 142/1 ve 168/2 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1 ve 53/4 maddeleridir.
2. Ceza Dairesi 2016/18635 E. , 2019/2639 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Hükümlü ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dairemizin 20/10/2014 tarih, 2013/31868 E.-2014/23837 K. sayılı kararındaki, sanık ... hakkındaki bozmanın, aynı suçu işleyen ve verilen kararı temyiz etmeyerek hakkındaki hüküm kesinleşen hükümlü ..."a sirayet ettirilmesinin, hükümlü ..."a bozmadan sonra verilen 21/03/2016 tarihli hükmü temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesesinin yasal sonucu gereği hükümlünün bu hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK"nm 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK’nın 141/1 yerine 142/1 olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, suça konu araç ile araç içinden alman cep telefonunun sanık tarafından rızayla iade edilmeyip, polis takibi sonucu ele geçmiş olması karşısında, koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; a) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nm 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, b) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesinde yer alan "Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, kısa süreli hapis cezası ertelen sanık hakkında aynı Kanun"un 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 13/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.