2. Hukuk Dairesi Esas No: 2010/20699 Karar No: 2011/19987
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/20699 Esas 2011/19987 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Taraflar arasındaki boşanma davasında, mahkeme davalı kocanın temyiz itirazlarını reddetti, ancak davacı kadının manevi tazminat talebini reddetti. Ancak, boşanmaya neden olan olaylarda davalı kadın daha az kusurlu olduğu kabul edildiği halde, kocanın eşine yaptığı hakaret davacı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği için, manevi tazminat talebinin reddi hatalıydı. Karar bozuldu ve Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. Maddeleri gereği manevi tazminat verilmesi gerektiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. Maddeleri.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm koca tarafından; boşanma hükmü ve fer"ileri, kadın tarafından ise; manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı kocanın temyiz itirazları yersizdir. 2-Davacı kadının manevi tazminata yönelik temyizine gelince; Boşanmanın fer’i olan manevi tazminata hükmedilebilmesi için boşanmaya neden olan olayların manevi tazminat talep eden eşin kişilik haklarına saldırı teşkil etmesi yanında, diğer eşe göre kusursuz veya daha az kusurlu olması gereklidir (TMK.md.174/1-2). Mahkemenin de kabulünde olduğu gibi boşanmaya neden olan olaylarda davalı kadın daha az kusurludur. Boşanmaya neden olduğu kabul edilen kocanın eşine hakaret eylemi; davacı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve Türk Medeni Kanununun 174/2.maddesi uyarınca manevi tazminat verilmesi koşulları gerçekleştiği halde; yazılı şekilde davacı kadının manevi tazminat talebinin reddi isabetsiz olup; bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen nedenlerle davacı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışındaki temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA,aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 73.90 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.28.11.2011 (Pzt.)