MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 13. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2013/105-2013/30

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 10.08.2004-22.01.2008 tarihleri arasında davalı işverenlikte uluslar arası tır şoförü olarak çalıştığını, emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini sona erdirdiğini, davalı şirketin müvekkilinin kıdem tazminatını salt asgari ücret üzerinden hesaplayarak ödediğini, müvekkilinin ücretinin sefer primlerinin de eklenerek hesaplanması gerektiğini beyanla, bakiye alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının, davalı iş yerinde 01.01.2006 tarihinde çalışmaya başladığını, 22.01.2008 tarihinde emekli olarak iş yerinden ayrıldığını, davacının davalı iş yerinde çalışmaya başlamadan önce farklı işlerde çalıştığını, emeklilik sebebiyle hak ettiği kıdem tazminatının banka hesabına yatırıldığını, davacıya aylık maaş dışında bir ek ödeme yapılmadığını, şoförlere verilen ödemelerin iş avansı niteliğinde olduğunu ve bu avansların maaşlarına eklenerek tüm alacakların bu miktar üzerinden hesaplanmasının mümkün olmadığını, davacının tüm yıllık izinlerini kullandığını, bayram ve genel tatil alacağının da bulunmadığını, çalıştığı döneme ilişkin tüm ödemelerin kendisine yapıldığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ile bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının sefer primi ve yıllık ücretli izin alacaklarının reddine, kıdem tazminatı, ücret, genel tatil ücreti alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin ücreti konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerden, davacının 10.08.2004-22.01.2008 tarihleri arasında uluslar arası tır şoförü olarak görev yaptığı, davacının davalı işyerinde asgari ücrete ek olarak sefer başına 400 Euro sefer primi aldığı ve ayda üç-dört sefer yaptığını iddia ettiği, davalı tarafınsa davacıya sefer primi ödenmediğini, yaptığı sefer için gittiği ülkeye göre değişiklik gösteren harcırah ödendiğini ve bu ödemelerin ücrete dahil edilemeyeceğini savunduğu, yapılan emsal ücret araştırmasında uluslar arası tır şoförlerine ücret ve gidilen ülkeye göre değişen miktarda prim ödendiği bildirildiği, bilirkişi raporunda davacının ücreti, yurtdışı giriş-çıkış kayıtları ve davacı şahidi beyanı birlikte değerlendirilerek davacının bordroda gösterilen ücretine ek olarak ayda iki sefer yaptığı ve sefer başına 400 Euro aldığı kabul edilerek hesaplandığı, mahkemece bilirkişi raporuna itibar edilerek alacaklarının kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Ücretin hesaplanmasında davacının yurtdışına giriş-çıkış kayıtlarına göre yılda altı sefer yaptığı ve sefer başına 400 Euro aldığı kabul edilmesi gerekirken davacının ispat edemediği kadar sefer yaptığı kabulüne göre ücret hesap edilmesi hatalı olmuştur.
3-Davacının emeklilik gerekçesi ile iş sözleşmesini feshettiği ancak Sosyal Güvenlik Kurumu’ndan emeklilik koşullarını taşıdığına dair belge alarak davalıya tebliğ etmediği gözetilmeden kıdem tazminatına işletilecek faizin başlangıç tarihinin davalının davacıya ödeme yaptığı tarih olarak kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
4-Davacının ücret alacağına ilişkin olarak dosya içerisinde bulunan iki rapordan hangisinin kabul edildiğinin tespit edilemediği, mahkemece davacının hangi raporu esas aldığını belirtmemesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.