17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/3993 Karar No: 2019/6552 Karar Tarihi: 30.04.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3993 Esas 2019/6552 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, suça sürüklenen çocuklar ve sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ancak, tebligat yapılırken bilinen en son adres kullanılmış ve usule uygun olmayan bir şekilde doğrudan tebliğ edilmiş, bu nedenle temyiz dilekçesinin eklenmesi ve ek tebliğname düzenlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi, 21/2. maddesi ve 23/1-8 maddeleri ile Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi açıklanmıştır. Bu maddeler tebligat yöntemleri ve adres kayıt sisteminin kullanımı gibi konuları düzenlemektedir.
17. Ceza Dairesi 2019/3993 E. , 2019/6552 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuklar ve sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"na göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, 7201 Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılmasına" dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiğinin anlaşılması karşısında; incelemeye konu dosyada gerekçeli kararın katılanın son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan 21/2"ye göre tebliğ edilmesi sonucu katılana hükümleri temyiz etme imkanı tanınmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın yukarıdaki açıklamalara göre, katılan ..."a usulüne uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için diğer yönleri incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.