Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22818 Esas 2019/13463 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/22818
Karar No: 2019/13463
Karar Tarihi: 19.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22818 Esas 2019/13463 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/22818 E.  ,  2019/13463 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı, davalı işyerinde 13.10.2010-15.04.2013 tarihleri arasında elektrikçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
    Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu davacının fazla çalışma süresinin hesaplanmasında noktasındadır.
    Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının çalışma saatleri davalı tanık beyanları esas alınarak tespit edilmiş ise de, davalı tanıklarının hafta içi çalışmasında günde bir saat yemek molası ile iki kez onbeşer dakikadan ara dinlenmesi olduğuna dair beyanları karşısında ara dinlenme süresinin bir saat olduğu kabul edilerek hesaplama yapılması hatalı olmuştur. Bu durumda davacının hafta içi çalışmasında kabul edilen günlük çalışma süresinden birbuçuk saat ara dinlenme süresi düşülerek hesaplama yapılması dosya içeriğine daha uygun olacaktır.
    3-Kabule göre de, davanın kısmen kabulüne karar verilmesine karşın yargılama gideri ve vekalet ücreti belirlenirken bu hususun gözetilmemesi de isabetsizdir.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 19.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.