Tehdit - şantaj - hakaret - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/1673 Esas 2016/12360 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1673
Karar No: 2016/12360
Karar Tarihi: 28.06.2016

Tehdit - şantaj - hakaret - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/1673 Esas 2016/12360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın tehdit, şantaj, hakaret ve mala zarar verme suçlarını işlediği gerekçesiyle verilen mahkumiyet kararını değerlendirmiştir. Yerel mahkemenin kararı temyiz edilmiştir ve temyiz isteği reddedildikten sonra mahkeme kararı incelenmiştir. Sanığa yükletilen suçların kanuna uygun olarak işlendiği ve kanıtların eksiksiz ve tutarlı olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararı nedeniyle TCK'nın 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilince, yerel mahkeme kararı da bu iptalin etkisi altında kalmıştır. Bu nedenle, TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan (b) ibaresi çıkartılarak karar düzeltilmiştir.
Detaylı olarak TCK'nın 53. maddesi şöyledir:
Bu madde, “kamu haklarından yoksun bırakma\" cezasını öngörmektedir. (1) numaralı fıkrasının (b) bendinde ise, suç işleyenlerin siyasi haklarından yoksun bırakılabileceği belirtilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonucunda, bu bendin \"ve diğer siyasi hakları kullanmaktan\" ibaresi çıkartılmıştır. Ayrıca aynı bendte yer alan “seçme ve seçilme” ehliyetleri ile ilgili olarak da, hükümlünün, hapis cezasına mahkum

4. Ceza Dairesi 2014/1673 E. , 2016/12360 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, şantaj, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit, şantaj, hakaret ve mala zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer alan “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibaresinin iptaline karar verilmiş, ayrıca aynı bentte yer alan “seçme ve seçilme” ehliyetleri ile ilgili olarak da, hükümlünün, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak bu hak ve ehliyetlerden yoksun bırakılması uygulamasını engelleyici nitelikte iptal kararları verilmiş olması ve doğan boşluk nedeniyle bu hususta yeni bir yasal düzenleme yapılması ihtiyacının ortaya çıkması karşısında, yerel mahkeme hükmünde bu hak ve ehliyetlerden yoksun bırakmaya ilişkin uygulamanın dayanaksız kalması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen aykırı olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan (b) ibaresinin çıkartılarak DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 28/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.