Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/10092 Esas 2019/12037 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10092
Karar No: 2019/12037
Karar Tarihi: 04.11.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/10092 Esas 2019/12037 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yargılandı. Mahkeme, tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre sanığın beraatine karar verdi. Mağdurun katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda tereddüt bulunmadığı için mağdur vekilinin katılması kabul edildi. Karar, markası belirtilmeyen CMK'nın 237/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 260/1 maddelerine göre verildi.

14. Ceza Dairesi 2015/10092 E. , 2019/12037 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olup, mağdur vekilinin duruşmada katılma talebinde bulunmasına karşılık mahkemece bu hususta bir karar verilmemiş ise de, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 sayılı Kararında da belirtildiği üzere mağdurun katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdurun davaya katılmasına ve Av. ...’un katılan mağdur vekili olarak kabul edilmesine karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdur vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 04.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.