Danıştay 4. Daire 2017/4117 Esas 2021/6243 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/4117
Karar No : 2021/6243

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle 2010/4,6,10,11,12, 2011/1,2,5,8,11, 2012/1,6,9,11,12, 2013/2,3,6 dönemlerine ilişkin olarak re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacıya fatura düzenleyen Yenibosna Vergi Dairesi mükellefi … Yapı Taahüt ve Gıda. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve …sayılı Vergi Tekniği Raporu'nun incelenmesinden düzenlenen faturaların sahte olduğuna dair somut ve hukuki tespit yapılmadığı anlaşıldığından katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatında hukuki isabet görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının 2010, 2011, 2012 ve 2013 yılları hesaplarının incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporlarında, davacının, sahte fatura düzenlediği vergi tekniği raporuyla tespit edilen … Yapı Taahüt ve Gıda. San. Tic. Ltd. Şti.'den herhangi bir mal veya hizmet karşılığı olmaksızın almış olduğu faturaları kullandığı ve bu belgeleri yasal kayıtlarına intikal ettirerek katma değer vergilerini indirim konusu yaptığı tespitlerine yer verildiği, buna göre davacının ilgili dönemde bir kısım emtia alışlarını sahte fatura kullanmak suretiyle belgelendirmesi nedeniyle katma değer vergisi indirimleri reddedilerek yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının yasal olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/11/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı adına sahte fatura kullandığından bahisle tarh edilen 2010/4,6,10,11,12, 2011/1,2,5,8,11, 2012/1,6,9,11,12, 2013/2,3,6 dönemlerine ilişkin olarak resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katme değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul eden mahkeme kararı temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinin 1. fıkrasında resen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi inceleme yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlandıktan sonra, aynı maddenin 2. fıkrasının 6. bendinde, tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması hali resen vergi tarhı sebebi olarak sayılmıştır. Aynı Kanunun 134. maddesinde de, vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak tespit etmek ve sağlamak olduğu hükmüne yer verilmiştir.
Yine anılan 213 sayılı Kanunun 3. maddesinin (B) fıkrasında, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin yemin hariç her türlü delil ile ispatlanabileceği; vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan tanık ifadesinin, ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde, ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlemesi yer almaktadır.
Yenibosna Vergi Dairesi mükellefi … Yapı Taahüt ve Gıda. San. Tic. Ltd. Şti. adına düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda; mükellefin zemin ve arazi hazırlama, alanın temizlenmesi ile kazı ve hafriyat işleri ile ilgili faaliyet göstermek üzere 11/06/2009 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, 17/05/2010 tarihinde işyeri adresini değiştirdiği 2011 ve 2012 yıllarında yapılan yoklamalarda; aynı işyerinde … İnş. Haf. Ltd Şti. nin de faaliyette olduğu, şirketin işletme kapasitesi sermayesi ile iş hacmi arasında tutarsızlık bulunduğu, 13/08/2014 tarihli yoklamada işyerinin tespit anında kapalı olduğu, şirket çalışanı tarafından şirketin nadiren faaliyetinin olduğunun beyan edildiğinin tespit edildiği, 20/11/2014 tarihi itibarıyla Avcılar Vergi Dairesi Müdürlüğü'ne 37.468,25-TL, Yenibosna Vergi Dairesi Müdürlüğü'ne ise 93.762,34-TL vergi borcunun bulunduğu, KDV matrahlarının 2010 yılı için 8.834.358,00 TL, 2011 yılı için 3.944.854,00 TL, 2012 yılı için 1.699.835,00 TL, 2013 yılı için 575.540 TL olduğu, 2010 yılı karşı Ba bildiriminin 7.321.573,00 TL, 2011 yılının 3.787.829 TL, 2012 yılının 1.548.659,00 TL, 2013 yılının 540.540,00 TL olduğu, mükellef kurumun Ba bildiriminde yer alan firmalar hakkında sahte belge düzenlemekten olumsuz tespitlerin bulunduğu, mükellefe ait araç ve gayrimenkul kaydına rastlanmadığı, mükellef kurumun yapmış olduğu iki adet sözleşmenin haklarında vergi tekniği raporu düzenlenmiş olan gerçek bir mal satışı veya hizmet ifasında bulunmayan sahte fatura düzenleyicisi şirketlerle yapıldığı, mükellef kurumun defter ve belgeleri üzerinde yapılan araştırmada satışlarının bir kısmının banka üzerinden gerçekleştirilen tahsilat ve ödemelerle gerçekleştirildiği, çek ve senetler üzerinde yapılan araştırmada ise çeklerin ve senetlerin tamamının sahte belge düzenleyicisi olan firmalara ciro edildiği tespitlerine yer verildiği bu firmanın kuruluş tarihinden itibaren gerçek bir ticari faaliyetinin olmadığı, tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin bir bütün olarak değerlendirilmesinden, anılan mükellefin beyan edilen hasılatı gerçekleştirecek ticari kapasitenin bulunmadığı, tahakkuk eden vergilerin ödenmediği, alım yaptığı firmalar ile çek ve senetlere ilişkin tespitler göz önüne alındığında bu firmanın düzenlenmiş olduğu dava konusu faturaların gerçek bir mal veya hizmet karşılığında düzenlenmediği sonucuna varılmıştır. Bu itibarla, bahse konu mükelleften kaynaklı olarak yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı, Mahkeme kararının bu yönden bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.