Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12511 Esas 2019/5140 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12511
Karar No: 2019/5140
Karar Tarihi: 28.03.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12511 Esas 2019/5140 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın yüzüne karşı verilen hükmü temyiz etmesi üzerine, temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık, mala zarar verme suçundan dolayı 3.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmıştır. Bu ceza kesinleştiği için temyiz edilemez. Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler ise temyiz edilemez ve hükümler onanmıştır. 6217 sayılı kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı kanuna eklenen ek 2. madde, doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğunu belirtmektedir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkündür.

13. Ceza Dairesi 2018/12511 E. , 2019/5140 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yüzüne karşı verilen hükmü 1412 Sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 27.01.2015 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı kanunun 317.maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
III-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile sanık ... müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.