MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Cezaevinde hükümlü olarak kalmakta iken olay tarihinde hastane sevki için Bingöl Devlet Hastanesi"ne götürülen sanığın hastane koridorunda yeğeni gördüğü ve yeğenin sanığın yanına gelerek eline esrar maddesi verdiği sanığın da yakalanmamak amacı ile bu maddenin bir kısmını ağzına atarak yuttuğu bir kısmının ise yere dökülmesi sonucu görevliler tarafından ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda hastane koridorunun infaz kurumu olarak değerlendirilemeyeceği, yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kabul ve uygulamaya göre ise,
TCK.nın 297. maddesinin 1. fıkrasının ikinci cümlesinde infaz kurumuna yasak eşya sokma suçunu oluşturan eşyanın temin edilmesi veya bulundurulmasının ayrı bir suç oluşturması halinde, fikri içtima hükümlerine göre belirlenecek cezanın yarı oranında artırılacağının öngörüldüğü gözetilerek; sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine sokulan eşyanın uyuşturucu madde olduğu dikkate alınarak bu suçtan tayin olunan temel cezanın TCK.nın 297/1-son cümle uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321, 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 23.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.