Güveni kötüye kullanma - tehdit - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6145 Esas 2020/2303 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, tehdit
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK""nın 155/1, 106/1-1.cümle, 29/1, 62, 50/1a, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma ve tehdit suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma ve tehdit suçlarının 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanların şehir dışına çıkması sebebiyle işyerleri ve evlerine ait anahtarı emaneten sanığa bıraktıkları, sanığın katılanlara ait eşyaları satarak menfaat temin ettiği, ayrıca bu olayla ilgili katılan ... ile internet üzerinden yaptığı konuşma sırasında katılanı tehdit ettiği, bu suretle üzerine atılı suçları işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanık savunması, katılanların beyanları ve tüm dosya kapsamından, sanığın üzerine atılı suçları işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.