MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, dava dilekçesinde özetle; taraflar arasında önceki yıllarda kurulmuş bulunan kira ilişkisinin 16/06/2009 tarihli sözleşme ile yenilendiğini, davalının kira bedellerini düzenli ödemediğini, davalı önceki yıllardan kalan kira borcunu ödemediğinden kira bedelinin aylık 250 TL olduğunu, kire bedellerinin düzenli ödenmemesi üzerine davalıya 12/06/2015 tarihli ihtarname gönderildiğini, bu ihtarname ile taşınmazı tahliye etmesi ve 2015 Haziran ayına kadar birikmiş kira borçları olan 5.040,00 TLyi ödemesinin talep edildiğini, 12/08/2015 tarihinde dairenin boşaltıldığını, fakat davalının o tarihe kadar birikmiş olan toplam 5.540,00 TL lira kira borcunu ödemediğini ve temerrüde düştüğünü,13/08/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 5540 TL birikmiş kira alacağının, dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte 28 TL elektrik ve 101 TL su borcunun, ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 180 TL aidat borcunun davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesinde özetle; dava konusu taşınmazda kiracı olarak ikamet ettiğini, ev sahibesi yurt dışında olduğundan kiraları hesapla ilgili sorunlardan dolayı ev sahibine tatillerde Türkiyeye"ye geldiğinde elden toplu olarak verdiğini, davacının bilgisi dahilinde evin bakım ve onarımını yaptığını, çelik kapı takıldığını, laminat döşeme, fayans döşeme, su tesisatı değiştirme işleri yapıldığını ve kiradan mahsup edildiğini mahkeme veya noter kanalı ile herhangi bir ihtar yollanmadığını, daireyi boşalttığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; kiralayan tarafça davalıya 12/06/2015 tarihli ihtarname gönderildiği, ihtarnamenin 15/06/2015 tarihinde tebliğ edildiği, davalının ödeme yapmadığı ve buna ilişkin bir delil de ibraz etmediği, TBK madde 321"e göre kiracının kiralananda yenilik ve değişiklik

yapabilmesi için kiraya verenin bu konuda yazılı rızasının bulunması gerektiği ayrıca kiracının kiralananda yapmış olduğu yenilik ve değişiklikleri isteyebilmesi için kiracı ve kiraya veren arasında bir anlaşmanın bulunmasının gerektiği, davalının bahse konu tadilatları davacının yazılı izniyle yaptırdığına veya aralarında bir anlaşma olduğuna dair bir delil ibraz edemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Somut uyuşmazlık, davacı kiraya verenin davalı kiracıdan kira, elektrik ve su tüketim bedeli ile aidat alacağı bulunup bulunmadığına ilişkindir.
Davalı cevap dilekçesinde kiralanana kalebodur, çelik kapı değişimi, parke ve fayans döşenmesi, su tesisatının değiştirilmesi şeklinde gerçekleşen bakım ve onarımlar yaptığını iddia etmiş, bunları kiradan mahsup ettiğini belirterek delil listesinde faturalara , tanık beyanına ve bilirkişi deliline dayanmıştır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 526 ve devamındaki hükümleri vekaletsiz iş görmeyi düzenlemekte olup kiracı, kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu giderlerden alınıp götürülmesi mümkün olmayan ve davalı kiraya veren tarafından benimsenenlerin yapıldıkları tarihler itibariyle bedellerini vekaletsiz iş görme hükümlerine göre isteyebilir. Yargıtayın yerleşik uygulamaları, kiracının kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu masrafların imalat tarihleri itibariyle belirlenecek değerinden yıpranma payı düşülmek suretiyle elde edilecek değeri isteme hakkı olduğu yönündedir. Kural olarak aksi ispat edilmediği takdirde bu gibi zorunlu ve faydalı masrafların kira sözleşmesinin başlangıcında yapılmış olduğu kabul edilmektedir.
Mahkemece davacı tarafından dava konusu edilen alacak talebi karşısında davalının cevap dilekçesi ile takas definde bulunduğu dikkate alınarak; mahsup talebine konu masrafların TBK m.341 kapsamında kiracının sorumlu olduğu kullanma giderleri kapsamında kalmadığının, faydalı ve zorunlu masraf kapsamında olduğunun tespiti halinde, bu masrafların imalat tarihi itibariyle belirlenecek değerinden yıpranma payları düşülerek davacının talep edebileceği alacaktan mahsup edilmesi ve buna göre karar verilmesi gerekirken bu hususlar üzerinde durulmaksızın eksik araştırma ile karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle belirtilen esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, davalının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 15/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.