Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/5431 Esas 2018/9013 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5431
Karar No: 2018/9013
Karar Tarihi: 14.11.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/5431 Esas 2018/9013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir kişinin zincirleme tefecilik suçundan mahkum edildiği belirtilmektedir. Dosyanın incelenmesi sonrasında, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine dayanarak, temyiz itirazlarının yerinde görülmediği sonucuna varılmıştır. Ancak, Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nin verdiği bir karar sonrasında, ilk mahkumiyet hükmüne ilişkin fazla ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de göz önünde bulundurularak bozulmasına karar verilmiştir. Yeniden yargılama gerektirmeyen bu durumda, netice 3 yıl hapis ve 10.400 TL adli para cezasının aleyhe bozma yasağı göz önünde bulundurularak, 3 yıl hapis ve 10.000 TL adli para cezası şeklinde değiştirilmesi kararı verilmiştir.
Kanun maddeleri: 6545 sayılı Yasaya dayanılarak verilen infaz yetkisine ilişkin karar, 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi, Yargıtay'ın bozma kararına ilişkin düzeltme yetkisi ise CMUK'un 322. maddesine dayanmaktadır.

5. Ceza Dairesi 2015/5431 E. , 2018/9013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Zincirleme tefecilik suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesine aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz sırasında nazara alınması mümkün bulunmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11/09/2013 tarih ve 2013/19803 Esas, 2013/21942 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen 3 yıl hapis ve 10.000 TL adli para cezasına ilişkin ilk mahkumiyet hükmünün katılan vekili ve sanık tarafından temyiz edildiği, katılan vekilinin temyiz talebinin sadece vekalet ücretine yönelik olması nedeniyle söz konusu ceza miktarının sanık bakımından aleyhe değiştirme yasağına konu olduğu gözetilmeden hakkında 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 10.400 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak netice 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 10.400 TL adli para cezasının aleyhe bozma yasağı göz önünde bulundurularak 3 yıl hapis ve 10.000 TL adli para cezası şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.