MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Zincirleme tefecilik suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesine aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz sırasında nazara alınması mümkün bulunmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11/09/2013 tarih ve 2013/19803 Esas, 2013/21942 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen 3 yıl hapis ve 10.000 TL adli para cezasına ilişkin ilk mahkumiyet hükmünün katılan vekili ve sanık tarafından temyiz edildiği, katılan vekilinin temyiz talebinin sadece vekalet ücretine yönelik olması nedeniyle söz konusu ceza miktarının sanık bakımından aleyhe değiştirme yasağına konu olduğu gözetilmeden hakkında 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 10.400 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak netice 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 10.400 TL adli para cezasının aleyhe bozma yasağı göz önünde bulundurularak 3 yıl hapis ve 10.000 TL adli para cezası şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.