Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18160 Esas 2019/2577 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18160
Karar No: 2019/2577
Karar Tarihi: 13.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18160 Esas 2019/2577 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçundan dolayı bir sanık hüküm giymiştir. Sanık için yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak suça sürüklenen çocuk hakkında verilen kararlar bozulmuştur. Çünkü suça sürüklenen çocuk hakkında verilen kararlarda, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi ile Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri ile ilgili eksiklikler görülmüştür. Ayrıca mala zarar verme suçu hakkında verilen hükümde, hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine dair taksit aralığının belirtilmemesi nedeniyle bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri: 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi, Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesi'dir.

2. Ceza Dairesi 2016/18160 E. , 2019/2577 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin 04/03/2016 tarihli dilekçesi kararı temyiz etmesinden sonra, suça sürüklenen çocuğun 18/05/2016 tarihli dilekçesi ile "cezasını onaylattırmak” şeklindeki isteğinin; "onama" yetkisi Yargıtay"a ait bulunduğundan, "temyizden vazgeçme" olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/11/2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ile Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca, fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubundaki suça sürüklenen çocuk hakkında sosyal inceleme raporu alınmama gerekçesinin kararda gösterilmemesi,
b-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümde, hükmolunan adli para cezası 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilirken, taksit aralığının gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 13/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.