Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5067 Esas 2020/2290 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5067
Karar No: 2020/2290
Karar Tarihi: 18.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5067 Esas 2020/2290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, ellerindeki malzemeyi altın olarak satıp katılanlardan haksız menfaat sağlamak suçundan Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmış ve TCK 157/1, 58/6, 63, 53/1, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkum edilmişlerdir. Dosya incelenerek yapılan temyiz incelemesinde, sanık ...’e verilen hüküm, yasal süresi içinde temyiz edildiği ancak sanığın müdafinin temyiz talebinde bulunmaması nedeniyle reddedilmiştir. Sanıkların suçu işlediği sabit görüldüğünden hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Suç, 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olmakla birlikte uzlaşma sağlanamamıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK 157/1 (Dolandırıcılık suçu)
- TCK 58/6 (Suçta kullanılan sahte belge suçu)
- TCK 63 (Birden fazla suçtan cezalandırılma suçu)
- TCK 53/1 (Ceza arttırımı)
- TCK 52/2-4 (Suçun işleniş şekline göre ceza arttırımı)
- 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri (Uzlaşma hükümleri)

15. Ceza Dairesi 2018/5067 E. , 2020/2290 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıkların TCK 157/1, 58/6, 63, 53/1, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyetlerine

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar ve sanık ... müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’e gerekçeli kararın 22/03/2018 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın yasal süresi içerisinde hükmü temyiz ettiği, daha sonra hükmün sanık ...’in müdafine 02/04/2018 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen hükmü temyiz etmediği, müdafinin temyiz talebinin bulunmaması asilin yasal süresi içerisinde yaptığı temyiz talebini geçersiz kılmayacağından, tebliğnamedeki bu yönde temyiz isteminin süreden reddedilmesi gerektiğine ilişkin görüşe, sanıkların ortak olan katılanlara aynı anda ellerindeki malzemenin altın olduğunu söyleyerek satıp menfaat temin etmelerinden ibaret eylemlerinin tek dolandırıcılık suçunu oluşturduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin görüşe ve Ceza Genel Kurulu"nun 2015/8-962 esas, 2018/16 karar numaralı 23/01/2018 tarihli ilamında da belirtildiği üzere, hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceği ihtarının infaz yetkisini kısıtlayıcı nitelikte olmaması nedeniyle tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanıklara atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıkların ellerindeki malzemeyi katılanlara altın olarak 30.000 TL karşılığında satıp haksız menfaat temin ettikleri somut olayda; sanıkların savunması, katılanların beyanı ve tüm dosya kapsamından, sanıkların üzerine atılı suçu işlediklerinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların ve sanık ... müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.