Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/22366 Esas 2011/2230 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Eyüp 2.Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :25.12.2007
NUMARASI :Esas no:2007/138 Karar no:2007/1294

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Mirasbırakan 7.2.2005 tarihinde ölmüş, eşi ve çocukları mirası kayıtsız şartsız reddetmiştir. 7.6.2005 tarihinde sulh hakimi tarafından reddin tespit ve tesciline karar verilmiştir.
En yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddolunan miras, Sulh Mahkemesince iflas hükümlerine göre tasfiye edilir. (TMK.m.612/1) Mirasçılar, mirası reddederken kendilerinden sonra gelen mirasçılardan mirası kabul edip etmeyeceklerinin sorulmasını tasfiyeden önce isteyebilirler. Bu taktirde ret, Sulh Hakimi tarafından sonra gelen mirasçılara bildirilir, bunlar bir ay içinde mirası kabul etmezlerse reddetmiş sayılırlar. Bunun üzerine miras, yine iflas hükümlerine göre tasfiye edilir ve tasfiye sonunda arta kalan değerler, önce gelen mirasçılara verilir. (TMK.m.614) En yakın yasal mirasçıların reddi, kendilerinden sonra gelen mirasçılar yararına olmadıkça ve bunlar Yasanın 614. maddesinde gösterilen usul çerçevesinde mirası açıkça kabul etmedikçe miras, sonra gelen mirasçılara geçmez. Bunlar, mirasbırakanın borçlarından sorumlu da tutulamaz. Davacı, mirasbırakanın kardeşidir. Miras, mirasbırakanın en yakın yasal mirasçılarının tamamı tarafından, sonra gelen mirasçılar yararına olmaksızın reddedilmiş, tereke iflas hükümlerine göre tasfiyeye tabi duruma gelmiştir. Bu durumda davacının mirasçılık sıfatı bulunmadığından ret beyanı da sonuç doğurmaz. Davacının, Karşıyaka 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2005/1546 sayılı ilamında "birinci derecede mirasçılar reddettiğinden, mirasın ana-baba ve kardeşlerine gideceğinin" belirtilmiş olması, davacı sözü edilen ilamın tarafı olmadığından davacıya mirasçılık sıfatı vermez ve sonuca etkili değildir. Öyleyse davacının talebinin miras kendine geçmediğinden ret hakkının bulunmaması sebebiyle reddi gerekirken, bu hakkın var olduğu kabul edilip beyan için süre geçtiğinden bahisle ret kararı verilmesi doğru değil ise de verilen ret kararı, yukarıda açıklanan sebeplerle sonucu itibariyle doğru olduğundan, hükmün gerekçesi değiştirilerek onanması gerekmiştir. (HUMK.md.438/son)
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, oyçokluğuyla karar verildi. 14.02.2011 (Pzt.)