Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1395 Esas 2019/5945 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1395
Karar No: 2019/5945
Karar Tarihi: 30.09.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1395 Esas 2019/5945 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 6. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin verdiği karar, 11. Hukuk Dairesi tarafından onanmıştır. Davacı 12.265 TL'nin tahsilini istemiş, ancak mahkeme davanın kısmen kabul edilmesi sonucu 7.394,69 TL'nin davalıdan tahsiline karar vermiştir. Davacı vekili bu kararı temyiz etmiş, ancak karar Daire tarafından onanmıştır. Karar düzeltme isteminde bulunan davacı vekili, karar düzeltme sınırının altında kaldığı için talebinin reddedilmesine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1'inci maddesi, karar düzeltme sınırını 01/01/2017 tarihinden itibaren 13.900,00 TL'ye yükseltmektedir.

11. Hukuk Dairesi 2018/1395 E. , 2019/5945 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 6. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 03/11/2015 gün ve 2014/79 - 2015/849 sayılı kararı onayan Daire"nin 12/12/2017 gün ve 2016/4906 - 2017/7178 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1"inci maddesi uyarınca 01/01/2017 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırı 13.900,00 TL’ye yükseltilmiştir.
Somut olayda, davacı 12.265.- TL"nin tahsilini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 7.394,69 TL"nin davalıdan tahsiline dair verilen kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce onanmıştır. Bu ilama karşı davacı vekili tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuş ise de davanın reddedilen kısmı yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığından davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.