5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5171 Esas 2021/13809 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5171
Karar No: 2021/13809
Karar Tarihi: 27.10.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5171 Esas 2021/13809 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından malen sorumlu bulunan bir kişi hakkında, 5607 sayılı yasaya muhalefet suçundan hüküm verilmiş. Ancak, hükümde sanık lehine düzenleme olan 7242 sayılı yasanın uygulanmamış olması, yeniden değerlendirilmesi gereken kanun maddelerinin göz ardı edilmesi, ceza infaz rejimiyle ilgili yanlış uygulama ve müsadere yerine müsaderenin hakkaniyete uygun yapılmaması nedenleriyle mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri aşağıdaki şekildedir:
- 5607 sayılı Yasanın 3/5. ve 3/10. maddeleri ve fıkraları
- 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları
- 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen düzenleme
- 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi
- 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- TCK'nun 58. maddesi
- TCK'nun 54/4. maddesi
- TCK'nun 54/3. maddesi

7. Ceza Dairesi 2019/5171 E. , 2021/13809 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
MALEN SORUMLU : ...
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89.maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1)24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK’nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK’nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
3)Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi yerine TCK"nun 54. maddesinden müsaderesine karar verilmesi,
4)Dava konusu kaçak eşyanın değeri ile müsaderesine karar verilen nakil vasıtasının değeri göz önüne alındığında, müsaderesinin 5237 sayılı TCK"nun 54/3. maddesi kapsamında hakkaniyete aykırı olacağı da gözetilerek nakil aracının iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, malen sorumlu ... müdafinin ve sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.