MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalıların oluşturduğu iş ortaklığı bünyesinde davalı ... Başkanlığında iş sözleşmesine göre çalıştığını, iş akdinin kötü niyetli olarak sona erdirildiği tarihe kadar kesintisiz devam ettiğini, başkan sekreteri çalıştığını, davalılar arasında alt işveren üst iş veren ilişkisi olduğunu, müvekkilinin çalıştığı dönemde fazla mesai yaptığını, çalıştığı dönem boyunca yıllık izin hakkını da kullanamadığını, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, ulusal bayram genel tatil ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Edessa Yemekhanecilik San. Tic. A.Ş. ve Zengi Temizlik Gıda İnş. San. Şti. vekilleri, alacakların zamanaşımına tabi olduğunu, davacı işçinin müvekkil bünyesinde çalışması diğer alt işverenlerden bağımsız nitelikte olduğunu davacı tarafın işverenden izin almaksızın ve haklı bir sebep göstermeksizin ardı ardına üç iş günü işe gelmediğini, bunun üzerine ihbarname gönderildiğini davacı tarafça dönüş yapılmaz ise 4857 sayılı iş kanununun ilgili hükümleri gereği iş sözleşmesinin fesih edileceğinin bildirildiğini, davacı tarafça diğer işverenler çalışma sürelerinin bir bütün olarak bahsedilmiş olsa da davacının önceki işverenlerde geçen çalışmalarından müvekkil şirketin sorumlu tutulamayacağını, fazla mesayi yapılmadığını, resmi ve dini bayramlarda ve genel tatil günlerinde çalıştırıldığı iddiasının gerçeği yansıtmadığını, davalı idarenin sorumlu tutulması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davacının idare çalışanı olmadığını, davacının diğer alt işverenlerce sigortasının yapıldığını, davacının hizmet alımı yapılan bu firmaların işçisi olduğunu, idarenin İş Kanunu"nun 2. maddesi uyarınca asıl işveren konumunda olmadığını, ihale makamı olduğunu bu nedenle davanın husumet yönünden reddini talep ettiklerini, davacının müvekkilinin işçisi olmadığından müvekkili tarafından yapılmış bir fesih bulunmadığını, davacının taleplerinin zaman aşımına uğradığını beyan ederek açılan davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak,davalılar arasında park, bahçe bakım onarım, yol kaldırım tamiratı, boya badana bakım onarım vb. işlerin yerine getirilmesi, su sayaçlarının okunması, belediyenin çeşitli birimlerinde büro ve takip hizmetlerinin yürütülmesi vb. işlerin yapılması amacıyla 23.01.2014 tarihinde sözleşme yapıldığı, davacı işçinin de sürekli olarak davalı ..."nda bu işlerde çalıştığı,davacı yıllık izinlerinden 28 günü kullandığı anlaşıldığından davacının kullanmadığı toplam 28 gün yılık izni olduğu, davacı tanıkları kısmen de olasa davacının iddialarını doğrular nitelikte beyanlarda bulunmuş, bu beyanlar doğrultusunda hazırlanan 13/04/2015 havale tarihli bilirkişi raporunda davacının hak kazandığı fazla mesai ücreti alacağı ve Ulusal Bayram ve Genel tatil alacağı hesaplanmış, Mahkememizce bu talepler yönündeki tanık beyanları ve bilirkişi raporuna itibar edilmemiştir. Zira davalı işyerine girişlerde çalışanlar için kartlı sistem uygulanmakta olup iş yerine giriş çıkışlar kayıt altına alınmaktadır. Mahkememizce bu kayıtlar celp edilerek incelenmiştir. Söz konusu kayıtların incelenmesinde davacının haftanın 5 günü çalıştığı, Cumartesi ve pazar günleri ile diğer genel tatil günlerinde çalışmadığı, haftanın 5 günü sabahları ortalama 8:30"da iş yerine giriş yaptığı, öğlen 12:00-13:00 arası öğle tatiline ayrıldığı ve akşam 17:30 civarında işyerinden ayrıldığı tespit edilmiştir. Bu kayıtlar dikkate alındığında davacının günlük ortalama 8 saat çalıştığı, haftalık 40 saat (8*5=40) çalıştığı tespit edilmiştir. Davacı tanıkları davacının belediye meclis toplantılarının yapıldığı günlerde geç saatlere kadar çalıştığını beyan etmişlerdir. Mahkememiz tarafından belediye meclis toplantılarının yapıldığı gün ve saatlere ilişkin kayıtlar da celp edilip incelenmiştir. Yapılan incelemede belediye meclis toplantılarının aylık olarak yapıldığı, bu toplantıların bir kısmının mesai saatleri içerisinde yapıldığı, ancak büyük kısmının mesai saatlerinden sonra saat 19:00"dan sonra yapıldığı anlaşılmıştır. Davacıya ait işe giriş çıkış kayıtları incelendiğinden davacının belediye meclis toplantılarının yapıldığı bazı günlerde ortalama 3 ila 5 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiştir. Ancak her ne kadar davacı bu günlerde fazla mesai yapmış ise de bu sürelerin haftalık çalışma süresine eklendiğinde davacının haftalık çalışması 45 saati geçmemektedir. Tüm bu açıklamalar dışında ortalama 9.000 nüfusa sahip olan davalı belediyede başkanlık sekreteri olarak çalışan davacının fazla mesai yapmasını gerektirecek belediye işlerindeki bir yoğunluktan söz etmek mümkün değildir. Bu ölçekteki bir belediyede günlük işlerin mesai saatini aştığı söylemek hayatın olağan akışına da aykırıdır. Tüm bu hususlar ve davacının işe giriş çıkış kayıtları birlikte değerlendirildiğinde davacının fazla mesai ücreti ve ulusal bayram - genel tatil ücreti alacağına ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı ... vekili ile davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde, kısaca kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 06.06.1975 gün ve 1975/6-8 sayılı içtihadında, 5521 sayılı Yasada açık düzenleme olmamakla birlikte, bu Yasanın 15. maddesindeki düzenleme gereği HUMK.’nun 426/A maddesindeki kesinlik sınırının iş mahkemelerinde verilen kararlarda da uygulanması gerektiği, grup halinde açılan davaların salt iş mahkemelerine özgü bir dava türü olmadığı, bu nedenle seri olarak açılan davalarda her dosya için kesinlik sınırına bakılması gerektiği açıkça belirtilmiştir.
Dosya içeriğine göre temyize konu edilen miktar 1.249,50 TL olup karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin HUMK.’nun 426/A, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davacı vekili davacının Belediye Başkanlığının sekreteri olarak sabah 08.30 ile akşam 20.30 arası, hafta sonları da yarım gün çalıştığı, ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını iddia ederek fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinde bulunmuştur. Fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti yönünden dosya içerisindeki bilirkişi raporu davacının talebi tanık beyanları çerçevesinde değerlendirmeye tabi tutulmuştur. İşe giriş çıkış kayıtları haftanın birçok gününde devamsızlık olarak işaretlenmiş olup işçinin ücretinin dönem içerisinde tam olarak ödendiği dikkate alındığında puantaj kayıtlarına itibar edilmesi mümkün değildir. Bu nedenle tanık beyanları doğrultusunda fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücretinin bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmesi gerekmektedir. Açıklanan nedenlerle yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.02.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.