MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizin, sanığın katılan ...’e yönelik eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-b maddesi, katılan ...’a yönelik eyleminin ise aynı sayılı yasanın 157/1. maddesi kapsamındaki suçları oluşturduğuna dair 25.09.2018 tarih, 2017/2702 Esas ve 2018/12434 Karar sayılı bozma kararına mahkemece uyma veya direnme kararı verilmeyip; sanık ile katılan ...’in duruşmaya davet edilmesi ve TCK"nın 157/1. kapsamında uzlaştırma yolunun denenmesi bozma kararına uyma niteliği arz ettiğinden; her iki ayrı suçtan ilk hükümdeki gibi 141/1. maddesinden hüküm kurulması eylemli direnme olarak kabul edilemeyeceği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinde sanığın katılan ..."e yakınlık göstererek oluşturduğu ortamdan faydalanmak suretiyle konuşmak amacıyla katılan ...’den telefonunu istediği, katılanın da veremem demesine rağmen telefonu hızlıca elinden çekip aldığı ve olay yerinden ayrıldığı anlaşılan somut olayda, sanığın eyleminin TCK"nın 142/2-b maddesine uyduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülüp yazılı şekilde TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilmesi,
2-Olay günü katılan ...’un minibüse bindiği bu sırada minibüste olan sanığın katılan ..."a babasını tanıdığını ve babasının muhasebecisinin oğlu olduğunu söylemesi üzerine yakınlık kurarak aralarında sohbet ortamı oluşturduğu, daha sonra hep birlikte minibüsten indikleri, sanığın katılan ...’a 400 TL para ve evrak alacaksın bahanesiyle ilerde Axa Sigortaya gönderdiği ve ayrıca katılandan cep telefonunu ve bir de pul parası olarak 100 TL para istediği ve katılanın cep telefonunu ve 100 TL parayı sanığa verdiği katılanın sanığın tarif ettiği yere gittiğinde öyle bir yer olmadığını görünce koşarak geri döndüğü ancak sanığın olmadığını görünce dolandırıldığını anladığı olayda; sanığın bu şekilde ilk baştan itibaren hileli hareketler sergileyip katılanın telefonunu ve parasını kendisine teslimini sağlayarak katılan ..."u dolandırdığının anlaşıldığı olayda; sanığın üzerine atılı eylemin TCK"nın 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülüp, yazılı şekilde TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilmesi,
3-Sanığın tekerrüre esas alınan, adli sicil kaydındaki ilamın TCK"nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçu olması, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenip suçunun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanığın sabıkasının tekerrüre esas teşkil edip etmeyeceğinin tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son. maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 04.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.