Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6638 Esas 2019/12006 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6638
Karar No: 2019/12006
Karar Tarihi: 04.11.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6638 Esas 2019/12006 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçlamasıyla verilen kararı inceledi. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun değişiklik geçirmiş 103/1. maddesi gereği suçun ceza sınırının değişmiş olması nedeniyle, ilgili kanuna göre suçun nitelik ve ceza sınırının belirtilmesi gibi görevlerin yüksek mahkemelere ait olduğuna hükmetti. Bu nedenle, görevsizlik kararı verildi ve karar bozuldu. Kanunların 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereği görevsizlik kararı verme zorunluluğu bulunduğu belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun değişiklik geçirmiş 103/1. maddesi
- 6545 sayılı Kanun
- 5235 sayılı Kanunun 12
- 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2016/6638 E. , 2019/12006 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun basit cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4.maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.